بادبان -سینه چاک توفان ها-

دل به دریا زده است تا به ابد

خمره خالی ست از شراب اما

دل سفالی که  مست تا به ابد

 

بادها را بکش به دنبالت

موج ها را ببر به اقیانوس

موج دریای خویشتن تا کی ؟

بهل ای رود سر به اقیانوس

 

بیرق فتح قله های جهان

گیسوی لحظه های سرکش توست

در شب سرد و کور سنگستان

دل ما گرم رقص آتش توست

  

 

ای کهن سال سرو ایرانی!

خطر برگ برگ ما بنویس

های ققنوس شعله های حیات!

از سفرهای مرگ ما بنویس